پيام

چشمه دانش
95/12/25

+ [تلگرام] تحصيل در حوزه علميه به لحاظ تعدد علوم ديني و گستره و قدمت آن، دراز مدت است. اگر تحصيل، تحقيق، تدريس و تبليغ از نقطه آغاز با صبوري، تداوم داشته باشد، بهره وري از آن هم دير نيست ولي کمال باوري اين درخت وجودي، بين 40 تا 60 سالگي براي برخي و براي برخي 50 تا 70 سالگي است. در اين زمان هاست که عنوان عالم ديني آشنا به اسلام، صادق مي آيد. بعد از آن که دوران شيخ بودن است، انسان اندوخته جديد کمتر دارد و بيشتر از کيسه مي خورد. نتيجه آنکه 1. صبوري 2. تداوم نيز دو عنصر تعيين کننده هستند. آنانکه دنبال پاس کردن و کلور کلور درس ارتقايي برداشتن هستند، نقش بر آب مي زنند و خانه بر حافظه کوتاه مدت بنا مي نهند. آنانکه تداوم در کار ندارند و از کار تحصيل مي زنند و به کارهاي ديگر مي پردازند، عقب گردهايي مي کنند که جبرانش زماني طولاني مي طلبد. در يک کلام اين کار، به تعبير قديمي ها، استخوون خورد کردن مي خواهد، اگر مرد رهي پيش آي اينجا توکل کن بگو إني عبدالله. حسيني کمال آبادي @teshnehdanesh

جبهه مقاومت اسلامي 96/3/29