شرح دعاي روز بيست و ششم ماه رمضان؛ آيت الله عليدوست در شرح دعاي روز بيست و ششم ماه رمضان پذيرفتن عبادات، بخشش گناهان، قبولي اعمال و پوشاندن عيوب را در سايه اخلاص دانست. آيت الله ابوالقاسم عليدوست عضو جامعه مدرسين حوزه علميه قم در گفت‌و‌گو با خبرنگار خبرگزاري رسا به شرح و تفسير دعاي روز بيست و ششم ماه مبارک رمضان پرداخت که در ادامه مي آيد: «اللهمّ اجْعَل سَعْيي فيهِ مَشْکوراً و ذَنْبي فيهِ مَغْفوراً و عَملي فيهِ مَقْبولاً و عَيْبي فيهِ مَسْتوراً يا أسْمَعِ السّامعين» «خدايا قرار بده کوشش مرا در اين ماه قدردانـى شده و گناه مرا در اين ماه آمرزيده و کردارم را در آن مورد قبول و عيب مرا در آن پوشيده اى شنواترين شنوايان» اين دعا دعاي بسيار بلند و با مضامين بسيار بالايي است و در اين روز انشاء کننده دعا چهار دعا مي کند و در واقع چهار درخواست از خداوند متعال دارد. ابتدا مي گويد خدايا کوشش و سعي مرا مشکور قرار بده؛ مشکور در اينجا به معناي پذيرفتن اعمال و قبول آنهاست و در واقع بنده به دنبال اين است که سعي و تلاشي که براي انجام اعمال و روزه داري خود داشته است پذيرفته شده و اثر بخش باشد. بارها پيش آمده که انسان تلاش کرده است تا کاري را انجام دهد اما آن عمل، نتيجه مطلوبي را به دنبال نداشته است و در واقع در اين بخش از دعا بنده از خدا مي خواهد که دعاها و مناجات و روزه هايش اثر لازم را داشته و ثمر بخش باشد. در بخش بعدي دعا بنده درخواست بخشش گناهان و غفران و آمرزيدن خطاها را دارد؛ گناه و معصيت سبب دوري انسان از صراط مستقيم و رحمت الهي مي شود، انسان با هر گناه و خطايي که از او سر مي زند يک گام از خدا دور مي شود. حفظ شدن انسان از گناه موضوع مهمي است و عصمت جنبه سلبي حفظ از گناه است، وقتي انسان عصمت پيدا مي کند خودش نوعي توفيق است، گاهي انسان لغزشي مي کند که گناه نيست ولي آثار گناه را دارد. در اين ماه مبارک که ماه رحمت و مغفرت است و در دعاي اين روز درخواست مي کنيم که خداوند گناهان ما را ببخشد و رحمت و مغفرت خود را بر ما ارزاني بدارد چراکه انسان همواره بايد مراقب گناهان و خطاهايي باشد که انجام مي دهد تا اين گناهان انسان را از مسير هدايت دور نکند. امروزه در برابر امواج ضلال و شبهه قرار داريم و انسان هايي هستند که انسان هاي بدي نيستند و خبث ذاتي ندارند اما به دليل مراجعه به همين امواج ضلال در قالب رسانه ها، ماهواره ها، فضاي مجازي و مجلات، به اين حالت دچار مي شوند. بخش سوم دعا درخواست قبولي اعمال است؛ يعني صرف انجام عبادات و اعمال ملاک قبول شدن آنها نيست، انسان دعا مي کند که خداوند متعال اعمالش را مورد قبول قرار دهد. در اين ماه که خوابيدن و حتي نفس کشيدن در آن نيز عبادت محسوب مي شود، رمز قبولي اعمال انسان اخلاص در عمل است و در واقع ميزان اعمال مهم نيست بلکه پذيرفته شدن آن اهميت بيشتري دارد. درخواست چهارم بنده در اين دعا درخواست پوشاندن و ستر عيوب است؛ در واقع بنده در اين بخش دعا ستاريت خدا را مورد اشاره قرار مي دهد و از خدا درخواست مي کند که گناهانش پوشيده بماند. خداوند متعال«ستار العيوب» است و اجازه نمي دهد آبروي انسان ها بخاطر گناهانشان ريخته شود؛ در روايات ما بيان شده است که اگر انسان ها از گناهان يکديگر مطلع بودند، حتي يک لحظه هم کنار يکديگر قرار نمي گرفتند اما ستاريت خداوند سبب شده تا عيب و گناه انسان ها پوشيده و مستور باشد. در بخش پاياني دعا، دعا کننده خدا را شنونده ترين شنوايان خطاب مي کند که در اين روزها که همه انسان ها دست به دعا برداشته اند اما خداوند دعاي همه را مي شنود و آهسته ترين دعاها و نجواها را هم مي شنود. در واقع دعاي اين روز به چهار موضوع پذيرفتن زحمات و عبادات، بخشش گناهان، قبولي اعمال و پوشاندن عيوب اشاره دارد و خداوند را به عنوان شنونده ترين شنونده ها خطاب قرار مي دهد که اين چهار دعا و درخواست را در حق ما به استجابت برسان. @salsabeal - چشمه دانش