پيام

عاشقي درديست که همواره شفاعت بدرقه يارش بود تنها در طريقت عشقست که دادن حکم گرفتن است گرفتن در حکم بي نيازي است عشق است که هر عاشقي را با سخت ترين راههاي وصال دم خور و به حرکت سخترين راهها و اعمال مي کشاند

عاشقي درديست که درمانش عاقليست

اصولا هرجا که عشق است از تدبير و علم ظاهر و عقلي جايي نيست و از باب عقلي به ميان عقل و عشق قاعده منطقي تباين برقرار است يعني هيچ عشقي از روي عقل نيست و هيچ عاقلي عاشق نيست

عاشق را به اين دليل مجنون تعبير نموده اند چرا که اصولا عاشق در بيشتر اعمالي که از او سرمي زند به اعمالي که بيشتر از سر دل او سرميزند عمل مي کند تا اينکه از روي عقل مادي بر او بار باشد مگر ادم عاقل مثل فرهاد مي شناسي که بيايد با دست بي بيل و تيشه و با پنجه هاي دست کوه را بتراشد به اميد اينکه فراسوي اين مانع رسيدن به معشوق باشد

عاشقي درد نيست هرچه هست نعمتي است که جز عاشق و معشوق کس ديگر تاب تحمل و قدرت يقين و فهم بران اصولا و اللقاعده بر آن متصور نيست و چون اعمالي که از سوي اين دو يعني عاشق و معشوق سر ميزند غير عقليست و از روي احساس محض است ديگران را قدرت فهم ان نيست و چون

درک نمي توانند بکنند به درد تعبيرش مي کنند و چون به جاي اينکه از دل براي فهم استفاده کنند با علم ضرب و تقسيم به دنبال فرمولي دو خطي مي گردند افسوس از اينکه اين نعمت را در حافظ و مولوي و کساني که به اين نعمت مزينند کنار گذاشته و براي راحتي سريع خاطر ادنبال فرمول عاشقي و معشوقيند آتش عشق نمي سوزاند گلستان و پرتو افشاني است بر اي مجنون عاشق

ولي براي نيوتن و انيشتن اتشيست که هر مجاوري مي سوزاند و نابود مي کند