سلام آقاي حسيني. واقعا متاسفم که ايشان با به ندانستن زدن خود از شرح مغالطه هايي که برايشان نوشتيد، باز از شما درخواست پرداختن به آنها را مي کنند و همچنين با افزودن حواشي، بنا را بر خسته کردن طرف بحث مي گذارند، تا با کناره گيري او، پيروزي خود را اعلام کنند. متاسفانه يک بار با ايشان مباحثه اي در قسمت نظرات وبلاگشان داشته ام، که البته منتشر نکردند. و با اين عادت ايشان آشنايي دارم. و از وقتي که در مباحثه با ايشان صرف کردم، متاسفم.
ما آزموده ايم در اين شهر بخت خويش/ بيرون کشيد بايد از اين ورطه رخت خويش/ از بس که دست مي گزم و آه مي کشم/ آتش زدم چو گل به تن لَخت لَخت خويش.
اي کاش به جاي پيروزي در بحث، با انصاف در بحث، به دنبال حقيقت بودند، نه فقط پيروزي در بحث.
ولي از شما مي خواهم اينظور بحث را رها نکنيد، بلکه اگر خواستيد اين بحث را رها کنيد، در يک «پست کلي»، پاسخ نهايي و کلي خود را بدهيد و بعد تصميم براي درستي نظر هر طرف بحث را به مخاطب بدهيد.