بسم الله الرحمن الرحیم *آنچه در ادامه می آید نوشته یکی از اساتید است و به قلم اینجانب نیست*
درنگی بر دستنوشتهی یکی از طلاب به آیت الله علیدوست
سخنانی که جناب آیت الله علیدوست زید عزه، درباره تعبیری به نام «زوائد دانش اصول» ـ که این روزها بر سر زبانها افتاده ـ در حاشیه درس خارجشان بیان کردهاند، دستمایه نگارش نامهای از سوی حجت الاسلام محمد تقی اکبرنژاد به جناب آیت الله علیدوست شد. این یادداشت درباره آن نامه تحریر شده است.
یکم) آیت الله علیدوست و تحول فقیهانه در وسط دو لبهی یک قیچی
آیت الله علیدوست را حوزه ایران و عراق نه تنها به عنوان یک فقیه، بلکه به عنوان یکی از فیلسوفان فقاهت میشناسد. ایشان سالها است میکوشند ظرفیتهای بالقوه دو دانش فقه و اصول را به فعلیت برسانند تا هم دانش فقه از زمان خود عقب نماند و هم جامعه و نظام اسلامی از دادههای دانش فقه بهره بجوید و مسیر پیشرفت را با نقشه فقهی بپوید.
همین دغدغه موجب شده است برخی طرفداران فقه سنتی، نگران برخی دیدگاههای تازه ایشان در عرصه فقه یا فلسفه فقه بشوند و از باب نگرانی قابل درکی که برای حفظ «فقه موجود» دارند گاه ایشان را ـکه فقط بر تغییر فقیهانهی «وضع موجود فقاهت» پافشاری میکنندـ متهم به بر باد دادن «فقه موجود» کنند و به لوازم این اتهام (و لو بلغ ما بلغ) نیز از باب یک وظیفه (!) عمل کنند!
با تذکر سربستهی این واقعیت خواستم به یاد خوانندگان محترم بیاورم که ایشان در زمره فقیهان تحولگرا هستند و از برخی کرانههای نامجهول آماج تیرهایی بوده و هستند چنانکه دقیقا به همین دلیل از سوی برخی بزرگان نیز گاه مورد تشویق و تایید قرار گرفتهاند (یکی از این تاییدها، تایید مبارکی بود که مقام معظم رهبری مد ظله العالی در دیدار دست اندرکاران همایش ملی فقه و هنر پس از استماع سخنان آیت الله علیدوست در باب فقه و هنر بر دیدگاهی که توسط ایشان بیان شده بود، نهادند).
حالا با خواندن نامه آقای اکبرنژاد دریافتم تحولگرایی فقیهانه آیت الله علیدوست که تا کنون تنها با یک تیغ و از اردوگاه دلواپسان فقه سنتی مورد مخالفت قرار میگرفت از این پس با تیغ دومی از اردوگاه مدعیان تحولخواهی نیز مورد مخالفت قرار خواهد گرفت. هرچند این دو تیغ، خودشان هم سخت در تقابل با یکدیگر به نظر میرسند اما چشمهایت را که بازتر میکنی، میبینی که تقابلشان از نوع تقابل دو تیغه قیچی است که تا وقتی که از هم دور هستند متقابل به نظر میرسند اما وقتی به هم برسند به راحتی از کنار یکدیگر عبور میکنند تا چیز سومی (تحول خواهی فقیهانه) را قطع کنند. فتامل جیداً.
ادامه مطلب...
|