الگو و مدیریت تحصیل
حسینی کمال آبادی
#الگو داشتن در وادی طلبگی باعث پیشرفت چشم گیر است.

??الگو یعنی سر مشق که به وزان او باید تحصیل را مدیریت کرد.

?دوستان گرامی من و شما اولین گروه طلاب نیستیم که قصد خدمت به دین مبین اسلام را داریم که در واقع خدمت به خودمان است.

 ??الهی سالیانی می‌پنداشتم که ما حافظ دین توایم «استغفرک اللهم» در این لیلة الرغائب 1390ق فهمیدم که دین تو حافظ ماست «أحمدک اللهم».
الهی نامه علامه حسن‌زاده آملی

??بسیاری در این راه قدم زده‌اند و اندکی به مقصد رسیده‌اند و به برکت قرآن نام آنان نیز جاودان شد، از طبرسی تا طباطبایی از کلینی تا حرعاملی، از فارابی تا ملاصدار، از نوبختی تا علامه حلّی، از ابن ندیم تا آقا بزرگ تهرانی، همه و همه افتخار خدمت ماندگار به دین را نصیب خود کرده‌اند. از این رو من و شما اولین گروه نیستیم که می‌خواهیم این راه را بپیماییم. هم بیراه رفتگان زیادند و هم به مقصد رسیدگان.

??در این میانه برای کشف راه و سلوک علمی، ره را باید چنان رویم که رهروان رفتند. نه آنکه به آزمون و خطا به دنبال کشف راه یا طرحی نو باشیم. در ابتدا باید با الگو گرفتن از به مقصد رسیدگان به هدف برسیم و بعد به پالایش و ترمیم مسیر برای دیگران نیز بپردازیم.

??نمی‌دانم این چه شیوه‌ای است که برخی پیش گرفته‌اند و چنان برخورد می‌کنند که انگار مادر دهر قبل از آنان فرزند نداشته است؟!
قبل از اینکه پا به مسیر علم بگذارند نظام آموزشی و کتب درسی و ... را تحلیل و نقد می‌کنند و مسیری جدید را طراحی، ای کاش می‌دانستم با کدام دانش چنین و چنان می‌کنند.

??امان از مشاورانی به جای آن که راه بزرگان را نشان دهند دانش پژوه را نسبت به استاد و کتاب درسی و نظام آموزشی دل سرد می‌کنند و به زعم خود خدمتی بدو می‌کنند.

??در دوران تحصیل عوامل گوناگونی نقش آفرینی می‌کنند که آن‌ها را می‌توان در 1-استاد  2-کتاب درسی  3-دانش مدیریتی است که می‌تواند حکیمانه راه را طی کند. با تسلط به سنت‌های و روش‌ها تحصیلی آزموده شده در حوزه علمیه می‌توان به توان مدیریتی رسید و این راه رهروان است. با استادی و کتابی متوسط نیز می‌توان طی طریق کرد. ولی اگر توان تدبیر را نداشته باشیم بهترین استاد و کتاب و برنامه نیز سودی نخواهد بخشید.

??ره چنان رویم که رهروان رفتند، رهروی که تحصیل او مورد تأیید عالمان دین است را الگو بگیریم، البته تعبد به الگو –تعبد به غیر معصوم- خود زهری کشنده است اما سرمشق گرفتن حکیمانه پیکره ناتراشیده طلبه را موزون و صحیح تراش می‌زند، از رهگذر این قالب‌گیری خوب انسان خود به یک نظام فکری مدیریتی می‌رسد و به طرحی کامل تر می‌رسد که هم در ادامه مسیر او را کمک می‌کند و هم خدمت به دیگران را فراهم می‌آورد و می‌توان به آنان انتقال داد.
ادامه دارد...
1?حسینی کمال آبادی