سخنرانی حجت الاسلام حسینی کمال آبادی در شب سوم ماه محرم در مسجد آل شیخ بجنورد

بسم الله الرحمن الرحیم
مقدمه 

عبارت معروف «کُلُّ یَوْمٍ عَاشُورَا و کُلُّ أَرْضٍ کَرْبَلاء» ظاهرا حدیث منقول از ائمه اطهار علیهم السلام نیست، و برداشت هایی که از این عبارت صورت می گیرد بین برداشت های صحیح و غلط در دوران است، برخی اینطور می فهمند که یعنی هر روز روز اشک و مصیبت است چنان که در روز عاشورا عزاداری می کنیم ، هر روز باید بر سید الشهدا گریست اما می دانید که این برداشت صحیح نیست چرا که ما از طرف امامان معصوم ع امر شدیم که با شادی آنان شاد باشیم و با حزن آنان محزون. از وجود پر برکت امام جعفر صادق ع روایت شده است که فرمودند: «شیعتنا خلقوا من فاضل طینتنا یفرحون لفرحنا و یحزنون لحزننا» در این روایت آمده که شیعیان در شادی ما شاد و در حزن و اندوه ما اندوهناک هستند. شادی در اعیاد اسلامی و عزاداری در شهادت اهل بیت بخشی از آن اموری است که موجب شادی یا اندوه اهل بیت می گردد.و از جهت عظمت مصیبت هم باید بدانیم که امام حسن مجتبی ع فرمودند: لا یوم کیومک یا اباعبدالله؛ هیچ مصیبتی به پایه مصیبت سید الشهدا ع نمی رسد.

حضرت امام خمینی ‏ سخنانی را درباره معناى این جمله بدین شرح بیان فرمودند:
  این کلمه «کُلُّ یَوْمٍ عَاشُورَا و کُلُّ أَرْضٍ کَرْبَلاء» یک کلمه بزرگى است که اشتباهى مى‏فهمند. آنها خیال مى‏کنند که یعنى هر روز باید گریه کرد  ! لکن این محتوایش غیر از این است. کربلا چه کرد، ارض کربلا در روز عاشورا چه نقشى را بازى کرد، همه زمینها باید آن طور باشند. نقش کربلا این بود که سید الشهداء- سلام اللَّه علیه- با چند نفر جمعیت و عدد معدود، آمدند کربلا و ایستادند در مقابل ظلم یزید و در مقابل دولت جبار. در مقابل امپراتور زمان ایستادند و فداکارى کردند و کشته شدند، لکن ظلم را قبول نکردند، و شکست دادند یزید را. همه جا باید این طور باشد. همه روز هم باید این طور باشد. همه‏ روز باید ملت ما این معنا را داشته باشد که امروز روز عاشوراست و ما باید مقابل ظلم بایستیم؛ و همین جا هم کربلاست و باید نقش کربلا را ما پیاده کنیم، انحصار به یک زمین نداشته؛ انحصار به یک افراد نداشته. قضیه کربلا منحصر به یک جمعیت هفتاد و چند نفرى و یک زمین کربلا نبوده. همه زمینها باید این نقشه را اجرا کنند، و همه روزها غفلت نکنند.[1]

اقسام رحمت

رحمت الهی دو قسم است

قسم اول آن چنان گسترده و فراگیر است که تمام مخلوقات را زیر چتر خود گرفته است به گونه ای که هیچ موجودی از آن بی نصیب نمی ماند، در مورد این رحمت قرآن کریم می فرماید: رحمتی وسعت کل شیء، براین خوان یغما چه دشمن چه دوست.قسم دوم رحمتی است ویژه. این رحمت به سوی کسانی سرازیر می شود که قابلیت پذیرش و دریافتِ ویژه دارند.نظر تشریفی خداوند است بر بندگان خاص که آنها را به سر منزل سعادت انسانی می رساند. رحمت خاص خود عطیه اى است که خداوند آن را تنها به کسانى مى دهد که داراى ایمان و عبودیت باشند؛ مانند حیات طیّب و زندگى نورانى در دنیا و بهشت و رضوان در آخرت.

در مقابل رحمت خاص خدا قهر خداوند است، کفار و تبهکاران به دلیل کفر و جرمشان به قهر و غضب خداوند گرفتار می شوند. آنچه نصیب ایشان می شود چیزى است در مقابل رحمت خاص است؛ مانند زندگى نکبت بار و عذاب بنیان کَن در دنیا و آتش و رنج های آن در آخرت.

جدال نور و ظلمت

در دنیا نور و ظلمت با هم به ستیز می پردازند و هر یک از آنها خواهان آنند که حکومت خود را گسترش دهند؛  به تعبیر قرآن کریم در آیة الکرسی، خداوند سرپرست مومنان است و آنها را از ظلمت به نور می برد و شیاطین سرپرست کافران هستند و آنها را از نور به ظلمت می برند.

نتیجه پیکار نور و ظلمت و لازمه این دنیا جنگ است؛ قرآن کریم اصل جنگ و غلبه نور را ضروری می داند و در ای موضوع می فرماید: اگر خدا بعضى از مردم را با بعض دیگر دفع نمى‏کرد، صومعه‏ها و کلیساها و کنیسه‏ها و مساجدى که نام خدا در آنها بسیار برده مى‏شود، سخت ویران مى‏شد(سوره حج آیه  (40و در آیه ای دیگر می فرماید: اگر خداوند برخى از مردم را به وسیله برخى دیگر دفع نمى‏کرد، قطعاً زمین تباه مى‏گردید(البقرة آیه251).

همانطور که مکرر یاد آور می شویم که مرگ حق است باید بدانیم که جنگ نیز حق است.

 روحیه جهادی جهت گیری کربلایی

هنگامی که جنگ و جهاد یک امر ضروری شد،انسان باید پیوسته روحیه جهادی را در خود نگه دارد.

ظلمت گاه با اسلحه به پیکار نور می آید، در این زمان خداوند که سرپرست مومنان است دستور جنگ را ایچنین صادر می کند:باآنان بجنگید، تا خدا آنان را به دست شما عذاب و رسوایشان کند(سوره توبه آیه 14) در این آیه دقت بفرمایید که می فرماید خداوند به دست شما آنها را عذاب می کند به تعبیر شیوا امیرالمومنین ع در نهج البلاغه :

واعلموا عبادالله ان جوارحکم جنوده و خلواتکم عیونه؛ ای بندگان خدا بدانید که اعضای شما سرباز خدا و خلوت های شما در مرئی و منظر اوست

مومنان وقتی به جنگ ظلمت می روند دستان آنها لشگرگاه خداست، حضرت امام ره در پیام آزادی خرمشهر فرمودند: اینجانب با یقین به آن‌که ما «النصر الا من عندالله» از فرزندان اسلام و قوای سلحشور مسلح، که دست قدرت حق از آستین آنان بیرون آمد.....تشکر می کنم.

و ظلمت در وهله ای دیگر با شبهه پراکنی و سخن پراکنی به جنگ نور می آید به تعبیر قرآن کریم: مى‏خواهند نور خدا را با سخنان خویش خاموش کنند (سوره توبه آیه 32)

چه آنگاه که دشمن با اسلحه به میدان می آید و چه آنگاه که با شبهه پراکنی این همان جنگ نور و ظلمت است و مومنان باید به جهاد بپردازند و این درس سید الشهداء ع است

اینکه انسان سعی کند روزی خود و خانواده را به دست بیاور و نمازی بخواند و روزه ای بگیرد لازم است اما کافی نیست و به سبد الشهداء ع هم اینطور زندگی را پیشنهاد می کردند ولی این سیره اباعبدالله ع نیست و ما اگر شیعیان آن حضرت هستیم باید این روحیه را حفظ کنیم و جهاد گونه به جنگ ظلمت برویم.