|
سخنرانی حجت الاسلام حسینی کمال آبادی در شب چهارم ماه محرم در مسجد آل شیخ بجنورد
بسم الله الرحمن الرحیم
الحمدلله رب العالمین
مقدمه
از آنچه گذشت دانسته شد که
1. سرگذشت انبیاء و امامان بهترین الگوی های بشری هستند و سرگذشت آنها سرنوشت ماست.
2. بیشتر ما انسان ها به صورت کلی به استفاده از تجربه ها اعتراف داریم ، اما به صورت جزئی در زندگی خصوصی کمتر استفاده می کنیم، از این رو موضوع جلسات دهه اول محرم را «جهت گیری های کربلایی در زندگی » نام نهادیم.
3. اولین جهت گیری کربلایی را مجاهد راه خدا دانستیم (چه جهاد با اسلحه و چه جهاد با فعالیت های فرهنگی)
دومین جهت گیری کربلایی «بصیرت»
دومین جهت گیری که امشب از آن سخن به میان می آوریم، عبارت است از «بصیرت» زندگی ما باید زندگیِ مجاهد بصیر باشد.
بصیرت در لغت به بینایی است این بینایی در چشم نیست بلکه بیداری روح و جان است که از آن به بینش . آگاهی . چشم خرد. چشم عقل . چشم دل . دیده دل تعبیر می کنند.
این چشم عقل در پرتو دانش و معرفت فعال می شود، حضرت ختمی مرتبت ص فرمود: اف لکل مسلم لایجعل فى کل جمعة یوما یتفقه فیه امر دینه ویسال عن دینه»؛
«اف باد بر هر مسلمانى که در هفته یک روز را براى شناخت امر دین خود و پرسش از آن قرار ندهد.»
اگر اجتماع ما به این دستور حضرت عمل می کرد، و در هر هفته یک روز را ویژه معارف دین قرار می داد، سطح معرفت مسلمانان به دین اسلام فرسنگ ها از آنچه که هست فاصله می گرفت،و پیشرفتی جانانه را شاهد بودیم.
وجود ذی جود حضرت سید الشهدا ع فرمود:دِرَاسَة الْعِلْمِ لِقَاحُ الْمَعْرِفَة، فراگیری دانش زمینه ساز معرفت است.
انسان حق محور و انسان بی تفاوت
از رهگذر پرداختن روزی یک هفته به معارف دین، انسان قدرت تشخیص حق از باطل پیدا می کند، قوت و روحیه تشخیص حق از باطل؛ سعادتی است که به تلاش نیازمند است. اینکه می بینیم که برخی از انسان ها جهت گیری حق و نور و تشخیص آن از باطل وظلمت را ندارند، از کم کاری تربیتی فرهنگی اجتماع و پدر و مادر است، وفتی در زندگی بسیاری از جهت گیری ها را با سکوت پشت سر می گذاریم، فرزند ما بی تفاوت نسبت به حق و باطل بار می آید، برای او این درگیری ذهنی ایجاد نمی شود که زن با حجاب بر حق است یا غیر محجبه ، از اینهمه سبک های گوناگون زندگی کدامیک بر حق اند و کدامیک بر باطل، از این رو خروجی این سکوت ما فرزندانی هستند که هر طرف باد بیاید به آن طرف می تازد اینان نه مسجد آمدنشان با روی بینش است و نه میخانه رفتنشان روی حساب و کتاب، باری به هر جهت می برند و رشد عقلانی چندانی نخواهند داشت.
برعکس اگر به فراگیری معارف دین اهتمام داشتیم و از این رهگذر برای تشخیص حق از باطل توانمند شدیم،انسان حق محور بار می آییم و به تعبیر سید الشهداء ع : لا یَکمُلُ العَقلُ إلاّ بِاتِّباعِ الحَقِّ؛. عقل جز با پیروى از حق کامل نمى شود. انسان عقلی حق محور، زمانی که به حق عمل می کند، به شکوفایی بیشتر عقل می رسد و از این رهگذر حق بیشتری را إدارک می کند و مسیر ادامه راه خداوند برای او باز می شود.
آنچه در قیامت کفه اعمال انسان را سنگین می کند عبارت است از میزان تحقق او به حق قرآن کریم دراین باره می فرماید: الوزن یومئذ الحق .
انسان حق محور به بی تفاوت نیست و به اجرایی شدن حق و نور و کنار گذاردن باطل و ظلمت؛ همت و غیرت می ورزد و مانند حضرت سیدالشهدا ع فریاد برمی آورد که: أَلا تَرَوْنَ أَنَّ الْحَقَّ لا یُعْمَلُ بِهِوأَنَّالْباطِلَلایُتَناهیعَنْهُ، آیا نمی بینید که به حق عمل و از باطل کناره گیری نمی شود.
تبلیغ حق بر علیه باطل
یکی از مواردی که شیعیان حسین بن علی ع باید بدان اهمیت ویژه بدهند، مسئله تبلیغ حق و نور است، جهان بر پایه تبلیغات می گردد و هر یک از ما، مجاهدان راه خدا باید به اندازه خودمان تبلیغ راه صحیح بکنیم و این نور افشانی باید مدام صورت بگیرد.
باطل علیه ما جوّ سازی می کند و شیعه را در جهان به نام غلات معرفی کرده اند. غلو به معنی تجاوز از حد، مبالغه، افراط، ارتفاع و زیاد شدن چیزی می‌باشد غلات را می‌توان به دو دسته غلو کنندگان در ذات و غلات در صفات تقسیم بندی کرد، غلات در ذات کسانی بودند که در حق پیشوایان خود آنجا غلو کردند که آنها را از حد مخلوق خارج و احکام خدایی را در مورد آنها جاری ساختند، گاه پیشوایان خود را به خدا و گاه خدا را به خلق تشبیه می‌نمودند، اینان انسان های کثیفی بودند که برای اینکه خود را امام کنند امام را پیامبر معرفی می کردند و برای اینکه خود را پیامبر کنند پیامبر را خدا معرفی می کردند، اینان دنبال دنیا از رهگذر دین بودند و به شریعت اسلام عمل نمی کردند، دشمنان شیعه، ما را به نام غلاة معرفی کردند تا برای خود فضا باز کنند، باید ضد این تبلیغات قیام کرده و حق را در جهان گسترش دهیم.
| 
