|
سخنرانی حجت الاسلام حسینی کمال آبادی در شب پنجم ماه محرم در مسجد آل شیخ بجنورد
بسم الله الرحمن الرحیم
الحمدلله رب العالمین
قال امام علی علیه السلام :الشریعه صلاح البریه
شریعت و دین صلاح خلایق است (و بدون شریعت فاسد خواهند شد.)
جهت گیری سوم: شریعت محوری
مقدمه
سومین شاخص از صفات شیعیان اباعبدالله ع عبارت است از شریعت محور بودن، همه تلاش های جهادگونه ما باید به مقیاس شریعت باشد، حضرت سید الشهداء ع برای اقامه یک قانون شرعی به نام امر به معروف و نهی از منکر قیام نمود و اساسا می توان حضرت را شهید شریعت قلمداد نمود.
ضرورت شریعت شناسی
برای اینکه شریعت را محور کارهای خویش بگیریم باید شریعت شناس باشیم. سالیانی پیش از روحانیون مبلغ پادگان آموزشی بودم که نیروهای آن همه فارغ التحصیل دانشگاه بودند، یکی از دروس آنها «احکام شرعی» آن هم قسمت طهارت و نماز و روزه. درس‌هایی بی روح با سربازانی در حال چرت برگزار می‌شد. بنده به مسئولین امر عرض کردم که چرا این درس را انتخاب کرده‌اند اینان از دبستان تا دانشگاه این بخش ار رساله را بارها و بارها خوانده‌اند؟ در پاسخ من فرمودند آنچه که ما می‌بینیم این است که اکنون بلد نیستند؟
بنده در پاسخ عرض کردم جه ضمانتی است که با تکرار بار دیگر این مثنوی صد من تکرار، دوباره به همبن درد مبتلا نشویم؟
آنها فرمودند طرح شما چیست؟ عرض کردم که مشکل در «ریشه‌های اعتقاد به احکام شرعی» است. وقتی ما احکام را بدون تبیین صحیح عقبه اعتقادی آن بیان می کنیم و جوان ما همیشه دیده است که رساله ای را بدو عرضه می کنند و خواهان عمل بدانند که نام پیرمردی بر روی آن درج شده که آن را«مرجع تقلید» می نامند در حالیکه او نه از شریعت چیزی می داند .و نه از اجتهاد....خروجی آن بهتر از وضع موجود نیست!
دانشجویان کتاب های قطور را واکاوی می کنند، هیچ مشکلی هم ندارند که یک کتاب دیگر به نام رساله عملیه را مطالعه کنند.
بر این اساس در همان پادگان به تبیین ریشه های اعتقاد به احکام شرعی روی آوردیم که با استقبال عالی سربازان مواجه شد.
از طرفی دیگر هجمه دشمنان بر شریعت زیاد است؛ شبهه افکنی و تلاش بی وفقه آنقدر زیاد است که شمارش اقدامات نامیمون آنها از وسع این نوشته بیرون است از آن جمله: توقف اجراء احکام اسلامى بویژه احکام حقوقى و جزایى اسلام است که تحت عناوین مختلف و به خصوص ناهمخوانى آنها با حقوق بشر غربى مطرح مى شود. بعنوان مثال ادعا مى شود احکام مربوط به اعدام جنایتکاران ، احکام مربوط به مجازات سارقان ، احکام قصاص ، حدود، دیات ، احکام مربوط به حقوق زنان و فرزندان و ... با حقوق بشر غربى ناسازگارند!
در روزنامه ها، مطبوعات ، سخنرانیها و توسط بلندگوهاى خارجى و برخى چهره‌هاى مشخص، مدام قوانین اسلامى بدلیل ناهمخوانى با حقوق بشر اومانیستى غربى یا ناکارآمد بودن و عصرى نبودن ،تخطئه مى‌شوند.
اینان احکام اسلامى را ذاتا خشن و ناشى از طبیعت سخت و خشن عربستان و مزاج تند و گرم عربها دانستند! و قوانین مربوط به حقوق زن در جمهورى اسلامى را فاجعه دانسته و با صراحت از حذف این قوانین سخن گفتند.
راز این همه مخالفت با احکام شرعی در این نهفته که دشمنان به خوبی می دانند که اگر شریعت را از مسلمانان بگیرند، همچنانکه مسیحیت را در کلیسا کردند، اسلام را هم در مسجد محدود می کنند،و تدبیر اجتماع را از آن می گیرند،ولی تا وقتی این قوانین هست و کارایی دارد، دیانت مردم از سیاست آنان جدا نیست و دین اجازه نمی دهد که دشمنان إجتماع را به نفع باطل مصادره کنند.
غرض آنکه برای شریعت محور شدن، نخست باید شریعت شناس شد، از این رو موضوع این جلسه را به شریعت شناسی اختصاص می دهیم.
شریعت شناسی
توحید در قانونگذاری
یکی از اعتقاد های مشترک همه مسلمانان عبارت است از توحید در قانونگذاری به این معنی که ما در صلاحیت هیچ کس غیر از خداوند نمی دانیم که برای انسان قانونگذاری کند.
برای اثبات این اعتقاد هم دلیل عقلی و هم نقلی آورده شده است.
دلیل عقلی
1. فقط قانونگذاریی کسی ضامن سعادت انسان است که علم تار و پودی به حقیقت انسان و امور مرتبط با او داشته باشد.
2. علم تار و پودی به حقیقت انسان و امور مرتبط با او ، را خداوند دارد.
3. فقط قانونگذاریی خداوند ضامن سعادت انسان است.
ما انسان ها در امور صنعت خود اجازه قانونگذاری برای یک اتومبیل را به شخصی که از اتومبیل جز میل لنگ و باتری نمی‌شناسد نمی‌دهیم تا چه رسد به انسان.
خلاصه آنکه با دانشی که شعار آن عبارت است از انسان موجودی ناشناخته، نمی توان قانونی ضامن سعادت برای انسان وضع نمود.
دلیل نقلی
مراد از دلیل نقلی آن دسته از دلیل هایی است که از جانب حق متعال بواسطه انسان کامل به مارسیده است و در آنها صریحا «توحید در قانونگذاری» مطرح گشته به عنوان نمونه به آیه ذیل توجه بفرمایید:
در کریمه 121 سوره مبارکه أنعام می خوانیم که :
و از آنچه نام خدا بر آن برده نشده است مخورید، چرا که آن قطعاً نافرمانى است. و در حقیقت، شیطانها به دوستان خود وسوسه مىکنند تا با شما ستیزه نمایند. و اگر اطاعتشان کنید قطعاً شما هم مشرکید.
وجه استدلال :
قسمت اول آیه : قانون نهی از خوردن از آنچه هنگام ذبح نام خدا برده نشده ذکر شده
قسمت دوم: شیطان و اولیاء شیطان می خواند با جدل کردن شما را از این حکم برگردانند و خودشان قانون گذاری کنند که فرقی نمی کند چه نام خدا برده شودو چه نام خدا برده نشود.
در قسمت سوم می فرماید اگر به قانونی که آنها می گویند عمل کنید یعنی آنها را قانونگذار بگیرید بدانید که از حوزه توحید به در رفته و به حوزه شرک در آمده اید و این صزیح در توحید در قانونگذاری است.
هر کس حلالى را حرام یا حرامى را حلال کند کافر و مشرک است زیرا قانونگذار و شارعى غیر از خدا تثبیت کرده است و آن عین شرک است.
| 
