غرور در تحصیل، خیلی نفرت انگیز است.

دانش پژوه را در توهمی ناجور فرو می برد.

دانش موجود را از برکت می اندازد.

توهم موجود هم آبروی انسان را می ریزاند.

انسان هموار و به هر جا که رسید باید بداند که خداوند فرموده
و ما اوتیتم من العلم الا قلیلا
از دانش مگر اندکی به شما داده نشده است.

این اندک را نشاید که دستمایه توهم غرور قرار دهیم.

برخورد بد با استاد از بدترین و مخرب ترین آثار غرور در تحصیل است.

یکی از بیماران به این درد وقتی نام استادش برده شده بود گفته بود یک مباحثه هایی نیز با ایشان داشته ایم!!!!

این در حالی است که ثمره دانش، فروتنی است و درخت هر چه قدر بار بیشتر بگیر، متواضع تر شود.

حسینی کمال آبادی


به کانال تلگرامی کتاب تشنه دانش بپیوندید

 @teshnehdanesh